Vandaag verlaten we het drukke Las Vegas en zoeken we weer de natuur op. We willen rijden naar Bryce Canyon National Park, en dit door Valley of Fire State park en Zion National Park.
Wat we in het oog moeten houden zijn de wegwerkzaamheden !!
- wegwerkzaamheden in Zion : foruminfo en officiële info
----- te rijden route via mapquest (MGM Grand naar Zion Nat. Park) : klik hier (165 mijl of 264 km - 2uur 45 min.)
----- te rijden route via mapquest (Zion National Park naar Bryce Canyon National Park ) : klik hier ( 85 mijl of 136 km - 1 uur 44 min.)
We verlaten Las Vegas en nemen de Interstate 15 noord. Als eerste komen we Valley of Fire State Park tegen.
Valley of Fire State Park ligt ten noordoosten, op ongeveer één uur rijden van de gokstad.
Na ongeveer 35 mijl verlaten we de autosnelweg via Exit 75. Via State Route 169 rijden we naar het westen. We bereiken de westelijke parkingang 12 mijl verder.
Info :
- de toegangsprijs bedraagt $ 6
- Het park is elke dag geopend. Het Visitor Center is open van 8.30 uur tot 16.30 uur.
- grootte : 186 km²
- Het is het oudste Statepark van de staat Nevada.
- woestijnklimaat, t° tijdens zomermaanden rond de 40°C, 's nachts koelt het flink af
* website van het State Park
* brochure en kaart van het State Park
* lijst met parkprijzen
Vroeger bevonden zich in het park enorme zandduinen, die bedekt werden door andere zandlagen. Het enorme gewicht zorgde ervoor dat de onderste lagen versteenden. Miljoenen jaren later kwamen de versteende lagen weer aan de oppervlakte, en werden zo blootgesteld aan de krachten van wind- en watererosie. Hierdoor zijn allerlei prachtige, grillige vormen ontstaan. De ijzerhoudende mineralen in het zandsteen kwamen in aanraking met de lucht, en zijn daardoor gaan oxideren. De rotsen hebben hieraan hun rode, gele en roze kleur te danken. Vooral tijdens zonsopgang en zonsondergang komen de kleuren erg mooi uit. Het park heeft hieraan de naam 'Valley of Fire' te danken.
De State Route 169 loopt over een afstand van 10 mijl door het park. Ongeveer halverwege, bij het Visitor Center, begint een zijweg die in noordelijke richting gaat. Deze zijweg eindigt na 5,5 mijl. Je kan alleen via dezelfde weg terugrijden naar State Route 169.
We komen de volgende bezienswaardigheden tegen :
- Atlatl Rock : Een paar honderd meter voorbij The Beehives kan je linksaf via een korte zijweg. Je komt uit bij Atlatl Rock, waar je veel oude rotstekeningen kan zien. Daarvoor moet je wel omhoog klimmen via een 12 meter hoge trap. Eén van de rotstekeningen stelt Atlatl voor, dat is een primitief wapen dat wordt beschouwd als de voorlegger van de pijl en boog.
We rijden de zijweg in, in noordelijke richting.
- Petroglyph Canyon / Mouse's Tank : Dicht bij het begin van de zijweg ligt een parkeerplaats. De trail die daar begint, loopt door een 400 meter lange smalle en bochtige canyon. De ondergrond bestaat vooral uit los zand. Op verschillende plaatsen tref je rotstekeningen op de wanden aan. Het pad eindigt bij Mouse's Tank, een schaduwrijke plek waar veel gaten in de rotswanden voorkomen. In die gaten verzamelt zich regenwater dat maar zeer langzaam opdroogt. We lopen daarna hetzelfde pad terug naar de parkeerplaats.
- Rainbow Vista : Eén van de mooiste plekken in het park ! Hier hebben we een schitterend zicht op een dal met rode en pastelkleurige zandduinen. Hier is de mogelijkheid om een trail te lopen (heen en terug) van 2,8 km om aan het einde van de wandeling een zicht te hebben over Fire Canyon. De trail loop je via dezelfde weg terug.
- White Domes : Deze plaats ligt helemaal op het einde van de weg. Daar kan je vanaf de parkeerplaats een trail lopen van 2 km (loop). Je passeert de ruine van een movieset, volgt een rivierbedding, je loopt door een 400 meter lange slot canyon en passeert een mooie arch.
We rijden de weg terug naar State Route 169.
- Seven Sisters : Een rode zandsteensculpturenformatie langs de weg.
- Elephant Rock : Een aparte rotsformatie langs de weg (gelijkt op een olifant). Op de plek zelf kan je niet stoppen, een beetje verder wel. Via een 200 meter lang pad loop je vervolgens terug naar de weg. Je ziet Elephant Rock daar boven je in de rotsen.
We verlaten het State Park via de East Entrance en rijden via de State Route 169 terug naar de Interstate 15, vanwaar we via Zion naar Bryce Canyon rijden.
Na lang heen en weer gelees op het Amerikaforum inzake de wegwerkzaamheden in Zion kunnen we er nu (donderdag 24 juni 2010) van op aan dat er toch door Zion kan gereden worden. De wegeniswerken zouden 's nachts uitgevoerd worden.
- site van het park
- kaart van het park
Veel tijd om dit naar het schijnt toch wel prachtige park te bezoeken is er niet. We beperken ons daarom dan tot één wandeling, namelijk de Canyon Overlook Trail.
De belangrijkste weg in Zion ational Park is de Zion Mount Carmel Highway.
Deze weg, een deel van de UT-9, verbindt de lager gelegen Zion Canyon met de hoge plateaus in het oosten. De weg heeft zeer terecht de benaming 'Scenic Byway' gekregen. Als je het park via de zuidelijke ingang binnenkomt, dan kom je na ruim 1 mijl het Visitor Center tegen. Iets minder dan 1 mijl verder kom je bij de afslag naar de Zion Canyon Scenic Drive. De Zion Mount Carmel Highway loopt daar verder naar het oosten, richting Pine Creek Canyon. De weg stijgt daar sterk via een aantal scherpe haarspeldbochten, je hebt hier een prachtig uitzicht over Zion Canyon. Na ruim 3 mijl kom je bij de eerste van twee in 1930 aangelegde tunnels. Omdat de tunnel erg smal is, moeten bestuurders van voertuigen van meer dan 2.40 meter breed en/of meer dan 3.40 meter hoog, zich vooraf melden bij de ingang van het park. De rangers zorgen dan dat het tegemoetkomende verkeer wordt tegengehouden, zodat je de volle breedte van de tunnel kan gebruiken. Dit kost $ 15,- en je kan er binnen een periode van één week twee keer gebruik van maken. Het gebruik van de tunnel is verboden voor fietsers, voetgangers, voertuigen die hoger zijn dan 3.98 meter, langer dan 12 meter, of zwaarder dan 22.500 kg. Vaak komt er bij de tunnels enig oponthoud voor.
Direct na de eerste tunnel ligt een parkeerterrein, waar je het beginpunt kunt vinden van de Canyon Overlook Trail. Ruim 1 mijl verder kom je door een tweede, kortere tunnel. Voorbij deze tunnel kom je in een heel ander landschap, met dennenbomen en mooie rotspartijen. Na ongeveer 6 mijl zie je de meest opvallende van die rotsen, de Checkerboard Mesa.
- Canyon Overlook Trail : lengte: 1,6 kilometer (heen en terug), hoogteverschil: 50 meter, duur: 1 uur (heen en terug)
Deze trail gaat naar het meest eenvoudig bereikbare hoog gelegen uitkijkpunt van het park. Via rotsachtige paden, die gedeeltelijk zijn afgezet met hekken, klim je naast een rotswand omhoog tot onder een groot overhangend gedeelte van die rots. Beneden je zie je een smal zijravijn, de Pine Creek Narrows. Het tweede gedeelte van de trail gaat over meer open rotsachtig terrein. Je bereikt dan de bovenste rand van een vertikale rots, dit uitkijkpunt ligt ruim 200 meter boven de bodem van de vallei, waar je de rode Zion Mount Carmel Highway goed kan zien.
Eetgelegenheden nabij Bryce Canyon Nat. Park :
* Ruby's Inn Restaurant : Cowboy's Buffet and Steakroom (westers eten : steak, seafood, buffet) Hele jaar geopend / reserveren niet nodig
* Ruby's Inn Restaurant : Canyon Diner (westers eten en pizza) Open van april tot oktober.
* Ruby's Inn Restaurant : Ebenezers Bar and Grill
* Fosters Steakhouse : 1150 Highway 12, Bryce UT 84759 (open van 7 uur tot 22 uur)
* Bryce Canyon Lodge Restaurant : (open van 17.30 u tot 20.30 u en reservatie nodig !)
Zaterdag 10 juli / Bryce Canyon - Torrey
Vandaag zijn we de hele dag in Bryce Canyon National Park.
We gaan er aan aantal uitzichtpunten bekijken en zullen ook een paar trails lopen.
Tegen 8.30 uur zullen we starten en we zouden graag rond 16.00 het park verlaten daar we toch nog een tweetal uurtjes moeten rijden naar Torrey.
Wat info :
Bryce ligt op een hoogte variërend van 2500 tot 2800 meter.
De wanden ervan bestaan uit zestig verschillende lagen zand- klak- en leisteen.
Deze rotspartijen (= hoodoos) zijn door erosie ontstaan.
Bryce Canyon heeft maar één toegang aan de noordzijde.
De maximumsnelheid is 35 miles/h.
* website van het park
* kaart van het park
* kaart en info van de Queens Garden Trail
* kaart en info van de Navajo Loop Trail
We stoppen eerst bij het Visitor Center (open om 8.00 uur).
Daar alle uitkijkpunten rechts van het park liggen, rijden we eerst helemaal door het park naar het zuiden. Dit is ongeveer 29 km.
We stappen uit bij Rainbow Point en Yovimpa Point. Daar hebben we een zeer weids uitzicht op zuidelijk Utah.
Onze volgende stop is Ponderosa Canyon waar je van een goed uitzicht op de veelkleurige Hoodoos kan genieten.
Vervolgens : Agua Canyon : veel contrasten in licht en kleur
Daarna : Natural Bridge : een boog gevormd door regen- en vorst erosie (hoogte 29 meter, breedte 16 meter)
Farview point : Daar wandelen we naar Piracy Point om er opnieuw van een weids uitzicht te genieten.
We nemen de volgende zijweg naar rechts (= een eindje rijden) en bezoeken Inspiration Point, Bryce Point en Paria View.
Vandaar gaan we naar Sunrise Point vanwaar we onze eerste trail gaan stappen : de Queens Garden Trail.
Die is ongeveer 3 km lang, tamelijk gemakkelijk en het hoogteverschil bedraagt 98 meter.
Op het einde van de trail zie je de rotsformatie Queen Victoria.
We gaan heen en terug via dezelfde route.
Onze volgende trail vangt aan bij Sunset Point waar we de Navajo Loop Trail lopen.
Deze is iets zwaarder, ongeveer 2,2 km en het hoogteverschil 160 meter.
Zigzaggend loop je door Wall Street naar beneden (links houden) via een smalle Canyon waarin een aantal grote Douglassparren staan. Genieten maar !
Na deze trail zakken we af naar Torrey, via Cannonville, Escalante en Boulder.
Wellicht stoppen we nog even in één van die plaatsjes voor een natje.
--- te rijden route via mapquest : klik hier ( 117 mijl of 186 km / 2 uur 40 min.)
Eetgelegenheden in Torrey :
* Cafe Diablo - 599 West Main Street PO Box 750149, Torrey UT 84775 - Menu
* Rim Rock Restaurant - 2523 East Highway 24, Torrey UT 84775
* Sandstone Inn and Restaurant - 955 E SR 24, Torrey UT 84775 - Menu
* Capitol Reef Inn and Café - 360 West Main Street, Torrey UT 84775 - Menu
Zondag 11 juli / Torrey - Moab
Het eerste park dat we tegenkomen vanuit Torrey is Capitol Reef National Park.
- site van het park
- kaart van het park
Een uitgebreid bezoek aan het park zit er helaas niet in. Daarvoor zullen we een andere keer moeten terugkomen. Onverharde wegen zullen we dus niet kunnen rijden.
Daardoor valt de prachtige Cathedral Valley Loop in het noorden en de Burr Trail in het zuiden jammer genoeg uit de boot.
Wij moeten ons beperken tot de verharde paden van het park, meerbepaald de UT-24, die het park van west naar oost doorkruist (ongeveer 17 mijl) en de zijweg ervan die aan het Visitor Center begint en in zuidelijke richting loopt (ongeveer 10 mijl).
Als je het park via de UT-24 vanuit het westen binnenrijdt (bij het plaatsje Torrey), zie je eerst de heuvelrug van Waterpocket Fold, en kort daarna de rotsformatie Twin Rocks. De volgende bezienswaardigheid is Chimney Rock, een hoge rots die - zoals de naam al aangeeft - op een schoorsteen lijkt.
Bij het parkeerterrein beginnen twee trails. Door ofwel hun moeilijkheidsgraad of de lange afstand gaan we die niet lopen.
Ruim een halve mijl voorbij de parkeerplaats begint aan de rechterkant van de weg een korte, onverharde weg. Een klein stukje verder kan je rechtsaf naar het uitkijkpunt Panorama Point. Als je de onverharde weg blijft volgen kom je bij een parkeerplaats.
Dit is het beginpunt van twee hele korte trails die we eventueel wel kunnen lopen.
- Goosenecks Trail - lengte: 300 meter (heen en terug)
Langs het pad zie je enkele mooie rotsformaties. Het uitkijkpunt op het einde van het pad heet Goosenecks Overlook, en je hebt daar een schitterend uitzicht op Sulphur Creek Canyon.
- Sunset Trail - lengte: 1000 meter (heen en terug)
Ook vanaf Sunset Point, aan het eind van deze trail, heb je een panoramisch uitzicht op de omliggende rotsen. Vooral aan het einde van de dag, tijdens zonsondergang, is deze trail erg de moeite waard.
Terug op de UT-24 zie je aan de linkerkant van de weg een rotspartij met de naam The Castle. Direct daarna kom je bij het Visitor Center. Hier begint de 10 mijl lange Scenic Drive, die parallel loopt aan de Waterpocket Fold. Tijdens het begin van de Scenic Drive zie je enkele boomgaarden en ook nog een aantal oude kolonistenwoningen.
Langs deze weg beginnen verschillende trails met diverse afstanden.
Wij beperken ons tot de trails die de 3,5 km niet overschrijden en dat zijn er een drietal.
Als je via de Scenic Drive verder rijdt, passeer je de Fremont River. Daar liggen de picknickplaats Chestnut Picnic Area, en het kampeerterrein Fruita Campground.
Vanaf het kampeerterrein begint de:
- Fremont River Trail - lengte: 3,2 kilometer, hoogteverschil: 140 meter, duur: 1 tot 1,5 uur. Deze vrij eenvoudige trail loopt langs de rivier, door een gebied met boomgaarden. Het pad stijgt bij Miners Mountain, en komt uit bij een uitkijkpunt vanwaar je de heuvelrug van Capitol Reef goed kan zien.
Terug op de Scenic Drive, als je weer verder rijdt, kan je aan de linkerkant van de weg de rotsformatie Egyptian Temple zien liggen. Je bent nu vlak bij het einde van de Scenic Drive. Je kan nog verder rijden via twee onverharde wegen. Naar rechts gaat de slecht begaanbare Pleasant Creek Road, die voorbij het gelijknamige riviertje alleen geschikt is voor auto's met vierwielaandrijving. De weg die linksaf gaat is meestal goed begaanbaar, ook voor gewone personenauto’s. Je rijdt hier over een afstand van 2 mijl tussen hoge rotswanden door. Aan het einde ligt een parkeerplaats, vanwaar twee trails beginnen, de Golden Throne Trail en de Capitol George Trail. Deze laatste kunnen we eventueel lopen.
- Capitol Gorge Trail - lengte: 3,2 kilometer (heen en terug)
Dit is een eenvoudige, vlakke trail waarbij je de droge rivierbodem in een ravijn volgt. Het ravijn doorsnijdt de heuvelrug van Capitol Reef in het oosten. Na 1200 meter kom je uit bij enkele van de natuurlijke waterkuilen waaraan de Waterpocket Fold zijn naam te danken heeft. Dit gedeelte wordt The Tanks genoemd. Ook kom je voorbij het "Pioneer Register". Mormonen hebben hier hun namen in de wand gekrast, de oudste namen dateren uit 1870. Het is mogelijk vanaf deze trail verder te lopen tot aan de 5 kilometer verder gelegen Notom Road.
Om het park weer uit te rijden, moet je via dezelfde weg terug tot aan het Visitor Center. Daar kan je rechtsaf, en ga je via de UT-24 naar de oostelijke ingang. Ook aan dit gedeelte van de weg zijn nog een aantal bezienswaardigheden. Na ruim een halve mijl zie je links van de weg het oude schoolgebouwtje Fruita Schoolhouse. Hier kan je nog de oude meubels en gebruiksvoorwerpen zien. Rond het jaar 1900 gaf de 14-jarige Nettie Behunin, de dochter van een van de eerste pioniers, les aan de kinderen van de acht families die hier woonden.
Een stukje verder kan je vanaf een aan de linkerkant van de weg gelegen parkeerplaats een korte wandeling maken naar een rots, waarop tekeningen van Fremont-Indianen zijn te zien. Het is niet toegestaan de tekeningen van dichtbij te bekijken. Om goede foto's te kunnen maken, heb je een telelens nodig.
1 mijl verder, net voor de Fremont River, ligt weer een parkeerplaats. Hier vind je het vertrekpunt van de:
- Hickman Bridge Trail - lengte: 3,2 kilometer, duur: 1 uur
Eerst volg je de rivier, daarna klim je zo'n 120 meter en passeer je een open gebied. Vervolgens ga je omlaag, een nauwe ravijn in. Ongeveer 800 meter verder kom je uit bij Hickman Bridge, een natuurlijke stenen brug met een overspanning van ruim 40 meter en een hoogte van bijna 40 meter. Je loopt onder de brug door, en komt uit bij een plek vanwaar je een fotogeniek uitzicht hebt op de Fremont River Valley. Dit is een van de meest populaire trails in het park.
Even voorbij de Fremont River zie je aan de linkerkant de rotsformatie Capitol Dome. Aan deze rots, die sterk lijkt op het Capitool in Washington DC, heeft het park haar naam te danken. Vervolgens passeer je (ook rechts) de eerste stenen woning die hier ooit is gebouwd, de Behunin Cabin. Dit huis, van de kolonist Elijah Cutler Behunin, is gebouwd omstreeks 1880. Het kan niet van binnen worden bezichtigd. Nog eens 3 mijl verder kom je bij de oostelijke ingang.
Daar verlaten we het park.
Op de weg van Hanksville naar de Interstate 70 (zo ongeveer een 19 mijl van Hanksville vandaan) rijden we nog even de Temple Mountain Road in, richting Globin Valley State Park. We volgen de Temple Mountain Road ongeveer 5 mijl in westelijke richting, daarna gaan we linksaf naar het zuiden. We bereiken het park na ongeveer 7 mijl.
Info :
* de toegang tot het park bedraagt $ 7 per auto
* Het park is geopend van 7.00 uur tot 22.00 uur.
* t° tijdens de zomermaanden : rond de 40°C, 's nachts koelt het goed af
* website van het park 1
* website van het park 2
* kaart van het park
Goblin Valley is een klein State Park, dat ongeveer 2 mijl lang en 1 mijl breed is. In de vallei staan duizenden wonderlijk gevormde rotsfiguren, de meesten zijn niet meer dan 2 of 3 meter hoog. In 1949 heeft de vallei de naam Mushroom Valley gekregen, omdat veel van de rotsfiguren gelijkenis vertonen met paddestoelen. Later werd de naam veranderd in Goblin Valley; ook dat is een goed gekozen naam omdat je met gemak een heel leger boosaardige kabouters in de rotsfiguren kan zien. De Goblins hebben, net als de ondergrond, allemaal dezelfde chocoladebruine kleur. Planten kunnen in deze droge, warme omgeving maar nauwelijks overleven, je treft hier dan ook maar heel weinig vegetatie aan.
In het park zijn er 3 officiële trails :
1. de Carmel Canyon Trail : 1,5 mijl lang
2. de Curtis Bench Trail : 2,1 mijl lang (tamelijk eenvoudig)
3. de Entrada Canyon Trail : 1,3 mijl (iets zwaarder)
Het is ook toegestaan om van de paden af te gaan, je kan vanaf de hoger gelegen parkeerplaats naar beneden lopen, de vallei in, en tussen de Goblins doordwalen. De meeste toeristen beperken hun bezoek tot een wandeling in het voorste deel van de vallei. Het is echter ook erg de moeite waard om de vallei verder achterin te bekijken. Loop dan in de richting van de kopergroene, min of meer driehoekige rots die je in de rotswand schuin rechts voor je ziet. Deze wandeling neemt ongeveer 10 minuten in beslag. Loop om de rotswand heen, aan de achterzijde kom je een in tweede vallei waar de rotsfiguren tot hoog in de wanden staan, en nog grilliger van vorm zijn dan de Goblins in het voorste deel van het park.
Na het bezoek aan dit State Park rijden we door richting Moab.
Echt veel bekijken in het park doen we niet meer deze dag.
Wel gaan we eens de ingang voorbij even naar het Visitor Center om het filmpje van het park te bekijken.
Daarna rijden we nog één mijltje verder naar het eerste uitkijkpunt, waar we een mooi uitzicht hebben op de Moab Canyon en de stad Moab waar we twee nachten zullen verblijven.
--- te rijden route via mapquest : klik hier (153 mijl of 245 km / 2 uur 40 min.)
Eetgelegenheden in Moab :
* Moab Brewery - 686 South Main Street, Moab UT 84532 - Menu
* Center Café - 60 North 100 West, Moab UT 84532
* Moab Diner - 189 South Main Street, Moab UT 84532
* Eddie MC Stiff's - 57 South Main Street, Moab UT 84532 - Hapjes en slaatjes - Burgers en broodjes - Vees/vis - Pizza's - Drank-dessert
* Miguel's Baja Grill - 51 North Street, Moab UT 85432 - Menu
* Pasta Jay's - 4 South Main Street, Moab UT 85432 - Menu
* Zax Restaurant - 96 South Main Street, Moab UT 85432
* Slickrock Cafe - 5 North Main Street, Moab Ut 85432 - Menu
* Fiesta Maxicana - 202 South Main Street, Moab UT 85432
* Peace Tree Cafe - 20 South Main Street, Moab UT 85432 - Menu
* Smitty's Golden Steak Restaurant - 540 South Main Street, Moab UT 85432
* Sunset Grill - 900 US 191, Moab UT 85432 - Menu
* Cassano's Italian Restaurant - 11 East 100 North, Moab UT 85432
Maandag 12 juli / Moab
Rond 8 uur vertrekken we opnieuw richting Arches National Park.
Een groot deel van het park is eenvoudig bereikbaar via een 18 mijl lange weg door het park.
Onze medereizigers boekten om 9.00 uur de Fiery Furnace Trail (een drie uur durende tocht met een ranger).
Info :
- site van het park
- kaart van het park
- Fiery Furnace boeken
Info over de hike :
Wandeling in het Fiery Furnace gebied Fiery Furnace kan het best worden omschreven als een doolhof dat is opgebouwd uit zandstenen rotswanden. Er zijn geen gemarkeerde trails, en onervaren hikers kunnen hier makkelijk verdwalen. Anders dan de naam doet vermoeden, is het naar verhouding vrij koel in dit gebied. Je kan Fiery Furnace tijdens de maanden maart tot en met oktober bezoeken, met of zonder Ranger. Een Rangertour kost $ 10,- voor volwassenen en $ 5,- voor kinderen van 6 tot 12 jaar (info 2009). De tours worden twee maal per dag gehouden (in de ochtend en in de namiddag), en er kunnen maximaal 25 personen tegelijk deelnemen. Je kan je (maximaal 7 dagen van te voren) voor deelname opgeven in het Visitor Center. Het is ook mogelijk om online tickets te bestellen (dit kan ook langer dan 7 dagen van te voren). De tours zijn vaak ruimschoots van te voren volgeboekt, het wordt dan ook aangeraden om tijdig te reserveren. De door een Ranger begeleide wandeling duurt ongeveer 3 uur, en onderweg krijg je veel informatie over het gebied. Op sommige plekken moet je door nauwe doorgangen lopen, over smalle kloven heenstappen en dergelijke. Enkele passage zijn wat lastig, maar voor de meeste mensen niet onoverkomelijk. Het tempo van de wandeling ligt erg laag. Als je Fiery Furnace zonder Ranger wilt bezoeken moet je vooraf een permit kopen bij het Visitor Center. Je bent verplicht om daar eerst een instructievideo te bekijken.
Wij wandelen ondertussen de hike naar Delicate Arch.
Info over de hike :
Delicate Arch Trail Lengte: 4,8 kilometer (heen en terug) Hoogteverschil: 146 meter Duur: 2 tot 3 uur Delicate Arch, bijna 14 meter hoog en ruim 10 meter breed, is de bekendste boog in het park. De wandeling naar deze boog is erg zwaar omdat er onderweg geen schaduw is, en omdat je moet rekenen op flink wat hoogteverschil. Neem minstens 1 liter water per persoon mee! In het begin ga je via een houten hangbrug het riviertje Salt Wash over, de trail is hier goed aangegeven. Daarna kom je in meer rotsachtig gebied, en wordt de trail aangeduid met kleine stapeltjes losse stenen. Je moet flink omhoog, en loopt aan het einde over een bijna 200 meter lange smalle richel. Pas aan het einde daarvan krijg je Delicate Arch te zien, samen met een van de mooiste uitzichten van het hele park. Op de terugweg kan je vlak voor de hangbrug rechtsaf gaan, je komt dan via een zandpad bij een aantal rotstekeningen van Ute-Indianen.
Als je de Delicate Arch Trail te zwaar vindt, maar de beroemde boog toch wilt zien, dan moet je de zijweg voorbij Wolfe Ranch tot het einde volgen. Daar kan je dan een korte wandeling maken naar het Delicate Arch Viewpoint. Je ziet de boog dan op vrij grote afstand staan. De korte wandeling is bij hoge temperaturen overigens ook nog vrij pittig.
Terug op de hoofdweg ga je weer verder naar het noorden. Twee belangrijke viewpoints zijn de Salt Valley Overlook en het Fiery Furnace Viewpoint.
We proberen om tegen 12.00 uur de parking van Fiery Furnace te bereiken waar we picknicken.
(bijna nergens zijn er toiletten en nergens kun je iets kopen om te eten en te drinken)
Na het middagmaal rijden we naar de hoofdweg en slaan we rechtsaf.
We parkeren opnieuw na ongeveer 3 mijl en lopen daar de Skyline Arch Trail, 600 meter heen en terug, zo’n 15 minuten wandelen.
In 1940 is er een groot rotsblok uit gevallen waardoor nu een groot gat is ontstaan, 14 meter hoog en 21 meter breed).
We rijden 1 mijl verder en komen bij het einde van de parkweg, Devils Garden Trailhead.
Daar lopen we de Landscape Arch Trail, 3,2 km heen en terug en zo’n uur stappen.
Hier is het erg druk want dit is een heel populaire trail.
We stappen eerst door een smalle Canyon en na 500 meter nemen we rechts de zijweg.
Daar hebben we twee paden : één naar Tunnel Arch en een naar Pine Tree Arch.
800 meter verder naar links lopen we naar Landscape Arch die 32 meter hoog en 93 meter breed is.
Na deze wandeling rijden we terug.
Eventueel kunnen we nog links een zijweg nemen om naar Delicate Arch Viewpunt te gaan of nemen we een tweede zijweg links om eventueel nog een aantal trails te lopen.
Double Arch Trail : 1,2 km en 20 minuten
Windows Trail : 1,6 km en 30 minuten
Balanced Rock Trail, 39 meter hoog : 500 meter
Dinsdag 13 juli / Moab - Monument Valley
Vandaag vertrekken we uit Moab en rijden we zuidwaarts naar Monument Valley
--- te rijden route via mapquest : klik hier (148 mijl of 237 km / 2 uur 33 min.)
Een twaalf mijl van Moab verwijderd, stoppen we even bij Hole ''N The Rock. Dat is een oude mijnwerkerswoning uitgehouwen in een reusachtige rots. Er is een giftshop bij gevestigd en een kleine zoo waar een aantal dieren te bezichtigen zijn.
Info :
- adres : Hole ''N The Rock, 11037 South Highway 191 Moab, UT 84532 - Tel.:00/1/435/686/2250
- toegangsprijs : $ 5 per persoon
- openingstijden : van 9.00 uur tot 17.00 uur
- contactformulier : klik hier
Na het bezoek rijden we verder op de State Route 191, vanaf het plaatsje Bluff verandert die in Sate Route 163. Een tiental mijl verder begint aan de rechterkant de Valley of the Gods road, een 17 mijl onverharde weg die door de eenzame vallei loopt.
Hier slaan we zeker af naar Valley of the Gods. Daar kwamen we twee jaar geleden niet aan toe.
Het landschap van Valley of the Gods gelijkt heel erg goed op dat van Monument Valley, dat zo'n 30 mijl verder naar het zuiden ligt. Ook in Valley of the Gods kan je mooie rotsen zien die her en der verspreid staan in een verder leeg, weids woestijnlandschap. De toegang tot de vallei is gratis.
17 mijl verder komt de weg uit op de Highway 261. Vandaar rijden we opnieuw verder richting Mexican Hat.
Op deze State Route 261 kunnen we ook kiezen om de Moki Dugway Route te rijden naar het verste uitzichtpunt Muley Point. Twee jaar geleden reden we de Moki Dugway Route wel maar reden we niet door tot aan Muley Point. Hieronder wat info :
Moki Dugway
Utah State Route 261 is een 33 mijl lange weg, die net ten noorden van het plaatsje Mexican Hat begint en die uitkomt in de buurt van Natural Bridges National Monument. Het grootste deel van State Route 261 is verhard, maar er is ook 3 mijl lang gravelgedeelte. Alleen dit gedeelte wordt de Moki Dugway genoemd. De Moki Dugway begint ongeveer 8 mijl voorbij Mexican Hat, op een hoogte van 1.623 meter. Het eindpunt – aan de noordzijde - is 1.958 meter hoog. In totaal stijgt de weg dus 335 meter, dit gaat via een aantal smalle bochten met een hellingspercentage van 10%. Het wordt afgeraden (maar niet verboden) om van de weg gebruik te maken met voertuigen die langer zijn dan 8,5 meter. Het uitzicht over de omgeving is erg mooi, zo kan je vanaf de Moki Dugway heel duidelijk Valley of the Gods zien liggen, terwijl in de verte ook de rotsen van Monument Valley zichtbaar zijn.
Muley Point
Het noordelijke uiteinde van de Moki Dugway ligt op de Cedar Mesa. Kort voorbij het einde van de gravelweg ligt het begin van een 5 mijl lange onverharde weg, die in zuidwestelijke richting gaat. Aan deze weg liggen twee spectaculaire uitkijkpunten. Het eerste punt kom je na 3,7 mijl tegen, je kan vanaf die plek de Goosenecks van de San Juan River zien liggen. Muley Point ligt aan het einde van de weg, het biedt een 360º panorama met zicht op Monument Valley, de Navajo Mountains, de Henry Mountains, the Abajos en Sleeping Ute Mountain. Vanwege de enorme uitgestrektheid is het vrij moeilijk om dit alles goed op de foto te krijgen. Muley Point is bij de meeste toeristen nog onbekend, de kans dat je hier geen andere bezoekers tegenkomt is dan ook erg groot. De weg die je beneden onder langs de rots ziet lopen, is de Johns Canyon Road.
Vandaar keren we de weg terug richting Monument Valley, onze eindplaats van deze dag.
Onderweg stoppen we vast en zeker nog eens bij Gooseneck State Park. Dat deden we twee jaar geleden ook. Veel meer dan een uitzichtpunt is het niet maar dan wel een echt prachtig uitzichtpunt ! Je ziet de Coloradorivier ver beneden je stromen in een krinkelbeweging tussen de prachtige rotsen.
Aangekomen in Momument Valley rijden we zeker nog de 17 Mile Drive. Dit deden we in 2008 ook en het was superprachtig.
Wat info :
Monument Valley is misschien wel het meest aansprekende voorbeeld van de overweldigende schoonheid van het woestijnlandschap in het zuidwesten van Amerika. Het silhouet van de eenzame rode rotsen, omgeven door een lege, weidse vlakte, heeft als decor gediend bij tientallen films en vele commercials. Het grootste deel van het park ligt in Arizona, de meest noordelijke punt hoort bij de staat Utah.
Monument Valley is een Navajo Nation Tribal Park, dat betekent dat het behoort tot het grondgebied dat wordt beheerd door de Navajo Indianen. Sommige families wonen al generaties lang in dit gebied, en zij houden de tradities van hun voorouders in ere. Voor deze Indianen vormt het toerisme een belangrijke vorm van inkomsten.
Monument Valley ligt op de grens van de staten Arizona en Utah, en kan worden bereikt via Highway 163. Het wereldberoemde beeld van de lange lege rechte weg met het silhouet van de honderden meters hoge rotsen aan de horizon, is te zien als je vanuit Utah naar het park toe rijdt. De afslag naar Monument Valley ligt ongeveer 17 mijl ten zuiden van het kleine dorp Mexican Hat. De afstand van de afslag tot aan de ingang van het park bedraagt 4 mijl.
- Site over Monument Valley
- toegangsprijs : 5 $ per persoon
De Valley drive (17 miles)
Je krijgt een heel mooi beeld van de omgeving als je via de 17 mijl lange Valley Drive door het gebied heen rijdt. Dit is een slecht onderhouden onverharde weg, erg stoffig en erg hobbelig, die begint bij de parkeerplaats nabij het Visitor Center.Ondanks de matige conditie van de weg is het zeker mogelijk om de Valley Drive met een gewone personenauto te berijden, en veel bezoekers doen dit dan ook.
Aan het begin van de route kom je bij een stopplaats vanwaar je een spectaculair mooi zicht hebt op drie van de meest bekende buttes: West Mitten, East Mitten en Merrick Butte. Deze drie rotsen zijn ongeveer 300 meter hoog. Voorbij de 235 meter hoge Elephant Butte zie je drie dicht bij elkaar staande spires, die samen The Three Sisters worden genoemd. Je komt bij een splitsing waar je alleen rechtsaf mag, vanaf dit punt geldt eenrichtingsverkeer. De weg loopt nu tussen diverse andere schitterende rotsen door, zoals de Thunderbird Mesa, de immens grote Rain God Mesa en Totem Pole. Ook kom je bij uitkijkpunten vanwaar je de verder weg gelegen rotsen kunt zien. Een van de meest indrukwekkende uitkijkpunten is Artist Point, vanwaar je een weids uitzicht hebt over de vallei. De weg komt uit bij de eerder genoemde splitsing, vanwaar je weer terugrijdt naar het Visitor Center.
Na deze inspannende dag genieten we 's avonds van een heerlijke barbecue ! Smakelijk !
Woensdag 14 juli / Monument Valley - Page
Vandaag verlaten we het rode monument Valley en rijden we naar Page.
Daar staat ons ook nog heel wat moois te wachten.
----- te rijden route via mapquest : klik hier (125 mijl of 200 km / 2 uur 15 min)
In de nabijheid van het stadje zouden we heel graag een bezoekje brengen aan een enorm mooi natuurgebied, The Wave genaamd. De naam “The Wave” is perfect gekozen, je bevindt je daar midden in een versteende golf met prachtige doorgroefde wanden. Het gebied bestaat uit het zeer poreuze Navajo Sandstone; de rode, roze en gele kleuren van het gesteente zijn afkomstig van mineralen en oxidanten die hier via het grondwater in de steenlagen zijn doorgedrongen. The Wave is iets minder dan een halve hectare groot.
Of we in de mogelijkheid zullen zijn om het natuurschoon te bezoeken zal letterlijk van het lot afhangen.
The Wave bestaat uit zeer kwetsbaar Navajo Sandstone. Daarom heeft men bepaald dat dit gebied per dag door slechts 20 mensen mag worden bezocht. Een toegangsbewijs (permit) kost $ 7,- per persoon. Er wordt regelmatig gecontroleerd of iedereen die het gebied bezoekt in het bezit is van een permit; als je betrapt wordt zonder geldig toegangsbewijs krijg je een flinke boete. Er zijn twee manieren waarop je kan proberen een permit te bemachtigen, via internet of ter plekke.
Wij probeerden het via het internet. In de maand maart deden we allen mee aan de loterij.
We schreven ons alle zes in en hopen alzo om een grotere kans te maken.
Na afloop van de inschrijvingsperiode worden de permits verloot. Als je wordt ingeloot, dan ontvang je daarvan een bericht (via email) minimaal zeven weken voor de datum van je trip. Je hebt twee weken de tijd om de totaalprijs van je reservering (minus het inschrijfgeld van $ 5,-) te voldoen. Als je niet wordt ingeloot, krijg je het inschrijfgeld niet terug.
We hopen uiteraard om erbij te zijn maar dat weten we begin april. Dan zal ik hier vermelden of we bij de gelukkigen zijn of niet.
Ondertussen is april voorbij en helaas..... we zijn niet bij de gelukkigen. Andere keer beter !
Nu... we panikeren niet want zelfs al is The Wave geen optie, we hebben een mooi alternatief.
We bezoeken Antilope Canyon.
Wat info :
In het rotslandschap van zuidwest Amerika komen veel ravijnen voor, en een bijzondere vorm daarvan is de slot canyon. Het woord „slot‟ betekent „smalle gleuf‟; een slot canyon is een kloof met hoge verticale wanden, die erg dicht bij elkaar staan. De meeste slot canyons zijn gevormd in droge gebieden, waar incidenteel heftige overstromingen plaatsvinden. Tijdens dergelijk natuurgeweld schuurt het water met steen en ander puin door de zachtere rotslagen heen, waardoor de smalle kloven ontstaan. Veel slot canyons blijven onbekend bij het grote publiek, omdat ze in onherbergzame gebieden liggen en vaak ook moeilijk toegankelijk zijn. De belangrijkste uitzondering is de uit twee delen bestaande Antelope Canyon in noord-Arizona, vlak bij de plaats Page.
- site en info over Antilope canyon
UPPER ANTELOPE CANYON
Upper Antelope Canyon werd in het jaar 1931 ontdekt door het 12-jarige meisje Sue Tsosie. Haar volk, de Navajo Indianen, noemden de kloof “Tse Bighanilini”, dat betekent: “de plaats waar water door rotsen stroomt”. De Navajo‟s hebben de vondst van de canyon jarenlang geheim gehouden. Upper Antelope Canyon ligt binnen in een hoog, rood zandstenen plateau; de ingang is een smalle opening die je niet het idee geeft dat er iets bijzonders te zien zal zijn. Maar dat verandert direct nadat je naar binnen loopt, je bevindt je dan in een magische wereld tussen glooiende zandstenen wanden, die prachtige kleuren krijgen in het gefilterde zonlicht. Vooral rondom het middaguur is de lichtinval perfect. Upper Antelope Canyon is ongeveer 90 meter lang, en de wanden zijn gemiddeld zo‟n 40 meter hoog. De zanderige bodem is grotendeels vlak, daardoor is een bezoek aan de kloof ook goed te doen voor mensen met kleine kinderen.
LOWER ANTELOPE CANYON
De Indiaanse naam voor Lower Antelope Canyon is “Hasdestwazi”, dat betekent “spiraalvormige rotsbogen”. In augustus 1997 zijn hier 11 mensen verdronken, toen als gevolg van een onverwachte onweersbui een vloedgolf van 15 meter hoogte door de canyon spoelde. De canyon is daarna geruime tijd voor het publiek gesloten geweest, er zijn diverse veiligheidsmaatregelen getroffen. Zo zijn er binnen in de canyon meerdere stalen trappen aangebracht, en zijn er bovenaan bakken geplaatst met touwladders die in geval van nood naar beneden kunnen worden gelaten.
Wij hebben de tijd en zullen beide Canyons bezoeken.
Upper Antelope Canyon bezoeken
Je mag Upper Antelope Canyon alleen bezoeken onder begeleiding van een gids. Er zijn twee manieren waarop je je voor deelname aan een tour kunt aanmelden. Ofwel zonder te reserveren (maar dan bestaat de kans dat er geen plaats meer is) ofwel vooraf te reserveren. Wij kiezen voor dit laatste ! Per email reserveren we bij een van de organisaties die trips aanbieden, zoals bijvoorbeeld Roger Ekis Antelope Canyon Tours. Je parkeert dan je auto op het afgesproken tijdstip in Page bij het kantoor van Roger Ekis Antelope Canyon Tours, en wordt vandaar met een open jeep naar de canyon gebracht. Daar kan je dan ongeveer 50 minuten rondkijken, waarna je naar Page wordt teruggebracht.
Tijdens de zomermaanden zijn er 5 trips per dag, vooral de trip van 11.30 uur is erg populair omdat het zonlicht in de kloof rond het middaguur het mooist is. Tijdens de wintermaanden zijn er 3 trips per dag.
Wij kiezen voor de trip van 13.30 uur, dan hebben we ook nog de tijd om rustig Lower Antilope Canyon te bezoeken.
.
Lower Antelope Canyon bezoeken
Anders dan bij Upper Antelope Canyon kan je vooraf geen tickets reserveren. We rijden vanuit Page via Highway 98 naar het oosten (richting Kaibeto), tot aan de kruising met Route N22b (kort voor de kruising rijden we de parkeerplaats voor Upper Antelope Canyon voorbij). Op de kruising gaan we linksaf, na 300 meter zien we de parkeerplaats voor Lower Antelope Canyon aan de linkerkant van de weg liggen.
De tickets voor Lower Antelope Canyon worden daar door de beheerders, de Navajo Indians, verkocht. We worden te voet door een gids naar de ingang van de canyon gebracht, dit is een wandeling van een paar minuten. Soms kan je op eigen gelegenheid door de canyon lopen, soms loopt de gids met je mee tot aan het einde van de canyon. Er zijn – nadat je het eind van de canyon hebt bereikt – twee manieren om terug te gaan. We kunnen via dezelfde weg, dus door de canyon, teruglopen. We kunnen ook via een stalen ladder naar buiten klimmen en over de rotsbodem aan de bovenzijde van de canyon teruglopen. Als de gids met je meeloopt, kan hij je verzoeken via de bovenzijde terug te gaan.
Prijzen :
- Upper Antilope Canyon : $ 32 ($ 26 + $ 6 Navajo Tribal Permit)
- Lower Antilope Canyon : $ 26 ($ 20 + $ 6 Navajo Tribal Permit)
In ons geval, doordat we beiden bezoeken moeten we maar één keer een Navajo Tribal Permit betalen en komt de totale kost op $ 52.
Wij boeken in de voormiddag de Upper Canyon en kiezen voor de Tour van 11.30 uur.
In de namiddag hebben we dan rustig de tijd om de Lower Canyon te bezoeken.
Eetgelegenheden in Page :
* Bonkers Restaurant – 810 N Navajo, Page AZ 86040 – Wijnkaart – Vlees/vis
* Kens Old West – Vista Avenue, Page AZ 86040
* Strombolli’s Pizza – 711 South Navajo Drive, Page AZ 86040 - Menu
* The Dam Bar & Grill – 644 N Navajo, Page AZ 86040
* Butterfield Stage CO – 714 Rim View Drive, Page AZ 86040
* Bleu Corn Restaurant (in Quality Inn)
* Glen Canyon Steak House – 201 N Lake Powel Blvd, Page AZ 86040
* Pepper’s – (in The Marriot) 600 Country Club Drive, Page AZ 86040
* Rainbow Room (in Wahweap Lodge) 100 Lakeshore Drive, Page AZ 86040
* Penciotti’s Italian Cuisine / Zapatas – 614 N Navajo, Page AZ 86040
* Bene Pizzeria – 100 Lakeshore Drive, Page AZ 86040
* Mandarin Gourmet – 683 S Lake Powel Blvd, Page AZ 86040
* Starlite Restaurant – 46 N Lake Powel Blvd, Page AZ 86040
* Blue Buda – 644 North Navajo Drive, Page AZ 86040
* Antilope Point Marina – Antilope Point Marina N22B Rt, Page AZ 86040 – Menu
* Los Delphines – 7 South Lake Powel Blvd, Page AZ 86040
* Canyon King Pizzeria – 633 South Lake Powel Blvd, Page AZ 86040
* Harley’s – N Lake Powel Blvd, Page AZ 86040
Donderdag 15 juli / Page - Grand Canyon
Vandaag rijden we naar het laatste nationale park op onze reis, Grand Canyon National Park..
----- te rijden route via mapquest : klik hier (140 mijl of 224 km / 2 uur 30 min.)
Onderweg pikken we nog een mooie bezienswaardigheid mee, Horseshoe Bend.
De loop van een rivier wordt o.a. bepaald door de hardheid van de bodem waar het water doorheen stroomt. Het water zoekt de weg van de minste weerstand, en omdat dat vaak niet de kortste weg is ontstaan er bochten in de rivier. Een van de meest spectaculaire hoefijzervormige bochten in het zuiden van Amerika is Horseshoe Bend, in de Colorado River. Deze gigantische bocht heeft zich een paar mijl ten zuiden van Lake Powell en de Glen Canyon Dam gevormd in miljoenen jaren oude lagen van Navajo Sandstone. Rondom en binnenin de bocht bevinden zich rotswanden die meer dan 300 meter boven de rivier uitsteken.
Horseshoe Bend Overlook ligt een paar mijl ten zuiden van de plaats Page, in Arizona. Rijd vanuit Page via Interstate 89 in zuidelijke richting. Volg deze weg tot ongeveer 1 mijl voorbij de kruising met Interstate 98. Aan de rechterkant begint dan een korte, goed aangegeven zijweg. De parkeerplaats ligt een paar honderd meter verder.Vanaf de parkeerplaats loop je via een breed, zanderig pad omlaag naar het 1200 meter verder gelegen uitkijkpunt. Houd er rekening mee dat er nergens schaduw is, en dat de terugweg – omhoog door los zand – wat inspanning vergt. Kort voordat je het uitkijkpunt bereikt maakt het zand plaats voor een rotsachtige ondergrond.
Via de US 89 South rijden we naar het plaatsje Cameron om vandaar de Stateroute 64 te nemen richting Grand Canyon.
We rijden het park binnen via de East Entrance. We bevinden ons onmiddellijk op de Desert View Drive, een 25 mijl lange weg die bijna tot aan Grand Canyon Village leidt.
Op deze weg hebben we verschillende mooie uitzichtpunten waar we uiteraard van gaan genieten.
* Als eerste hebben we Desert View : Hier staat de 21 meter hoge Desert View Watchtower, die in 1932 werd ontworpen door Mary Elizabeth Jane Colter. Zij werd daarbij geïnspireerd door de overblijfselen van de torens die in de Four Corners Area zijn gevonden, en die vroeger zijn gebouwd door de Anasazi-Indianen. Bovenin de toren bevind je je op 2293 meter boven de zeespiegel, dit is het hoogste punt aan de South Rim. Je hebt een mooi uitzicht over de Colorado River, Painted Desert in het noordoosten, en San Francisco Peaks in het zuiden en Marble Canyon in het noorden. In de toren bevindt zich een gift shop waar je Indiaanse kunstvoorwerpen kan kopen.
* Een klein stukje verder ligt Navajo Point, vanwaar je de Colorado River, Escalante Butte en Desert Tower kan zien.
* Vanaf Lipan Point heb je een van de beste uitzichten op de Colorado River. Je kan zelfs enkele stroomversnellingen waarnemen. Je ziet ook de Grand Canyon Supergroup, rode, witte en zwarte rotslagen die in een bepaalde hoek zijn geduwd.
* 22 mijl ten oosten van de Village, en 3 mijl ten westen van Desert View, ligt Tusayan Museum and Ruin. In dit kleine dorp leefden gedurende een korte periode omstreeks het jaar 1185, een aantal families van de Anasazi-Indianen. Je kan hier de ruïnes van het dorpje bezichtigen. In het kleine museum vind je meer informatie over de Anasazi en de Hopi-Indianen. Het is dagelijks geopend van 09.00 tot 17.00 uur.
* Vervolgens kom je bij Moran Point. Je ziet hier helder rode lagen van leisteen in de wanden van de canyon.
* Bij de volgende stop, Grandview Point, kijk je uit over Horseshoe Mesa. Er loopt hier een pad steil naar beneden, dit pad wordt niet onderhouden. Deze trail heet Grandview Trail, het pad loopt door tot aan Horsheshoe Mesa.
* De volgende stop is Yaki Point. Die bereik je via een zijweg aan de rechterkant. Vanaf dit uitkijkpunt heb je een weidse blik over het centrale gedeelte van Grand Canyon. In het noordoosten zie je een heel herkenbare rots, de hoge en platte Wotan's Throne. De zijweg is niet toegankelijk voor personenauto's. Om bij Yaki Point te komen, moet je gebruik maken van de groene shuttlebus. Aan deze zijweg ligt ook het beginpunt van de South Kaibab Trail (zie het onderdeel "Inner Canyon").
* Het laatste uitkijkpunt heet Pipe Creek Vista, het eindpunt van de hierboven beschreven Rim Trail.
Vanaf hier rijden we naar onze cabin die zich bevindt bij de Maswik Lodge.
Als de tijd het ons toelaat, kunnen we alvorens naar de cabin te rijden nog even doorrijden naar de zuidelijk ingang van het park. Eén mijl voor de zuidelijke ingang staat het Imax-theater, waar op een gigantisch scherm (ter hoogte van 7 verdiepingen) een 34 minuten film wordt vertoond.
- website Imax-theater adres : Highway 450 Sate Route 64, Tusayan AZ, 86023-3309 (open van 10.30 - 20.30)
- online tickets bestellen (en save 25% !)
Eetgelegenheden in Grand Canyon National Park (op loopafstand van Maswik Lodge) :
Algemene infopage :
* Maswik Cafetaria : info (pasta's, burgers, broodjes en Mexicaans - open van 6 uur tot 22 uur)
** Maswik Pizza Pub : (voor bier, wijn en pizza's - zie menu)
** Bright Angel Restaurant (open van 6.30 uur tot 22 uur - zie menu)
** Bright Angel Fountain (lichte snacks : ijs, broodjes, hot dogs, fruit enz...)
** Bright Angel Bar : (voor een drankje en een snack - open van 11 uur tot sluitingstijd)
** El Tovar Dining Room (zie menu - zie wijnkaart - open van 17 uur tot 22 uur - reserveren gewenst op nr. 928/638/261 ext. 6432)
** Arizona Room (in de Bright Angel Lodge) (open van 16.30 uur tot 22 uur - zie menu)
